İlk olarak iletişim, insanlar arasındaki düşünce ve duygu alışverişi olarak ele alınmaktadır. Yani, bizim başkalarını ve başkalarının bizi anlaması da diyebiliriz. Çok farklı şekillerde iletişim kurabiliriz. Kimi zaman hareketlerimizle, kimi zaman cümlelerimizle, kimi zaman da sessizliğimizle iletişim kurarız. Bebeğinizin de ilk iletişim şekli ağlamaktır. Bebekler ağlayarak kendilerini ifade eder. Örnek verecek olursak, gazı olduğunu, acıktığını veya uykusu olduğunu anlatmak ister size, derken kendini ifade etmeye başladığında mimiklerinden veya tek hecelik kelimelerinden ihtiyaçlarını, mutluluğunu veya mutsuzluğunu anlar olursunuz. Başkaları ile yaptığınız kavgalar, tartışmalar, dış ortamın stresi özellikle de anne baba arasında ki iletişimde yaşanan aksaklıklar ve kopukluklar bebeğe yansıyor.
Peki çocuklarımızla iletişimimiz nasıl olmalı?
-Çocuğunuza soru sorduğunuzda, o cevap vermek isteyene kadar bekleyin, üstüne gitmeyin. Bazen çocuklar bir konuya konsantre olmakta zorlanabilirler, aradan biraz zaman geçtikten sonra sorunuzu tekrarlayın.
-Çocuğunuzun arkadaşları ile olan iletişimini uzaktan ve müdahale etmeden gözlemleyin. Çocuğunuzun iletişim şeklini etkileyen diğer faktör de arkadaşları ile iletişimidir
-Sizin eşinizle veya dostlarınızla nasıl iletişim kurduğunuz, konuşma şekliniz, karşınızdaki kişiyi dinleyip, dinlemediğiniz, özetle sizin iletişim şekliniz çocuğunuz için model olacaktır, bunu lütfen unutmayın.
-Çocuğunuza bir şey anlatırken çok uzun cümleler kurmamaya, yalın ve sade bir dille konuşmaya özen gösterin. Doğal olun. Uzun uzun açıklamak, konuşmak her zaman sizin istediğiniz sonuçları yaratmaz. Çocuğunuzun gözünde çok bilen, çok açıklayan değil çok konuşan anne- baba olursunuz. Özellikle okul öncesi dönem ve ilkokulun ilk yıllarındaki çocuklarda kısa, sade ve net konuşmak daha iyi olacaktır.
-Çocuğunuzu dinleyin.
- Çocuğunuza söz hakkı verin.
Çocuğunuza her istediğini almak, para vermek, kolejlerde okutmak belki önemlidir ama daha da önemlisi ona her ne olursa olsun güvendiğinizi, onun yanında olacağınızı göstermektir.
Unutmayın sorunlu çocuk yoktur, sorunlu ebeveyn davranışı vardır.
