01.11.2014 Cumartesi günü sabah saat 8.40 ve ya 8.50 arası mağazada otururken bir el silah sesi duyduk. Ne oldu ne var diye etrafa bakınırken mağazamızın karşısındaki kuş pasajından elinde bir silah ile biri çıkarak, önünde kaçan bir şahsa bir el daha ateş etti ve o şahsı kovalayarak yine ateş etti. Yani üç el silah sesi duyduk.
O ikinci el silah sıkılır sıkılmaz mağazamızda müşteri olan ve mallara bakan hanımefendi Özcan, eyvah vuruldum dedi. Neye uğradığımızı bilemedik. Hemen oğlum Hacı Ali, hanımefendiyi kucaklayarak mağazanın önüne çıkardı. Başından kanlar akıyordu. Ben hemen 112 acili arayıp bir ambulans istedim. Bu arada halk başımıza toplandı. Yarasına pamuk bastık ve ambulans geldi. Sağlık ekipleri yaralıyı ambulansa koyarak hastaneye götürdü. Oğlumda beraber gitti. Bende hanımefendinin sahipleri olmadığı için mağazayı açık bırakarak arabamla hemen hastaneye gittim. Hastanede ilk müdahaleyi yaptılar ve Adıyaman’a sevk ettiler. Hanımefendi sahipsiz olduğu için oğluma sende beraber git dedim.
Hadisenin ne olduğunu bilmiyoruz. İki aile arasında geçen bir olay. Ne bizimle, nede o hanımefendi ile ilgisi yok. Ama şansa bakın ki, kör kurşun diye buna derler. Allah insanları böyle olaylardan esirgesin.
Allaha çok şükür ki o bayanın kafasına isabet eden kurşun beyne isabet etmemiş. Adıyaman’da ameliyatla kurşunu çıkarmışlar. Hayati bir tehlikesi yokmuş. Kadının iki çocuğu var ve eşinden ayrı. Ailecek tanıdığımız bir hanım. Bize bazen gelir, hem sohbet ederiz, hem de ihtiyacı olan şeyleri alır.
Bizim mağazada vurulması halk tarafından orada mı çalışıyordu, orada çalışan şeklinde tarif edilmiş. Aslı öyle değil. Müşteri olarak mağazamızda bulunuyordu. Hem bizim şansızlığımız, hem de o hanımın şansızlığı. Kör kurşun bizi buluyor. Allah kimseye böyle şansızlık vermesin. Saygılarımla.
