Hz. Ali r.a.n hazretlerinin ağabeyi Cafer B.Ebu Talibin oğlu Abdullah ağustos ayının sıcak bir gününde yolculuk esnasında, biraz serinlemek için. Bir hurma bahçesine iner. Bu bahçede dinlenme esnasında hurmalıkta çalışan bir adamı görür ve ona sorar. Sen necesin burada ne iş yapıyorsun diye sorar
Adamda kendisinin köle olduğunu ve sahibinin hurma bahçesinde çalıştığını beyan eder
Abdullah’ın bu dinlenme esnasında, köleye öğle yemeği olarak üç parça ekmek gelir. Köle işini bırakıp yemeğini yiyeceği sırada halinden belli olan çok aç bir köpek gelir.
Köle köpeğin kendisine dikkatlice bakışından, köpeğin çok aç olduğunu anlayarak elindeki ekmeği köpeğe atar. Köpek ise kendine atılan ekmeği bir lokmada yutar. Köle elindeki ikinci parça ekmeği de köpeğe atar, köpek bu ekmeği de hemen bir kerede yutar.
Köle bunun üzerine köpeğe acır ve üçüncü parçayı da köpeğe verir. Ve kalkıp yemeden aç olarak işine yine çalışmaya başlar. Bu olayı uzaktan sereden Abdullah kölenin yanına gelir. Ve ona sorar der ki ey köle bugün ki senin yiyeceğin ne kadardı? Köle sıkılarak mahbup bir durumda şöyle cevap verir.
İşte bir az önce köpeğe verdiğim bu üç parça ekmekti.
Öyleyse neden kendine hiç ayırmadın?
Köle baktım ki köpek çok aç onun aç kalmasına gönlüm razı olamadı ve bütün bana gelen ekmeği ona verdim der.
Abdullah öyle ise sen ne yiyeceksin?
Köle bende bugünü oruç tutacağım.
Abdullah B. Cafer kölenin sahibine varır bu hurma bahçesini içindeki köle ile beraber ne fiyat derse alacağını söyler. Adamda hurma bahçesiyle köleyi o gün ki şartlar muaresinde fahiş bir fiyatla satar.,
Hurma bahçesiyle köleyi satın alan Abdullah bahçeye gelir köleye bu bahçeyle seni sahibinden satın aldım der. Ve seni azat ediyorum bu bahçeyi de sana hediye ediyorum.
Cömertliği ile meşhur olan Abdullah B. Cafer’e derler ki senden daha cömert bir başkasını tanıyıp tanımadığı sorulduğunda yukarıdaki olayı anlatı.
Derler ki o köpeğe üç parça ekmek vermiş. Sen ise kocaman bir hurma bahçesi ile hürriyetini vermişsin diyene ise
Abdullah B. Cafer’e cömertlikte köle benden üstündür. Çünkü o elinde olanın hepsini verdi, ben ise elimdekinin çok azını verdim diye cevap veriri.
Evet, saygı değer okurlarım bu dünyaya gelen iki kişi ah, vah ederek bu dünyadan ölüp giderler. Birincisi malı kazanıp da, yemeyen yedirmeyen, ikincisi de, bilip de bilgisiyle amel etmeyendir.
Bu dünyada imkânı olan bir kimse musibet gününde kendi feryadına yetişek bir kimse istiyorsan ona ey efendi selam günlerinde cömert ol. Çünkü bu kâinatı yaratan Allah Zülcelâl hazretleri de cömert olanları da sever.
İnsanoğlu gerek konuşması ile gerekse isnat, iftira, gıybet gibi isnat edici sözlerden kendini daima muhafaza etmelidir. Hiç kimse hakkında peşin hüküm vermemelidir. İyice bilip hakikat gerçek olduğunu bilmeden her hangi bir kimseyi de suçlayıcı sözlerden kendini muaf tutmalıdır.
Saygılarımla
